• SZAFA ETNOGRAFA
  • Instagram
  • Pinterest
  • YouTube

Grupa etnograficzna Krakowiaków zamieszkuję rozległy teren, sięgając od północy górnego brzegu rzeki Nidy powyżej Jędrzejowa, od wschodu od rzeki Czarnej po okolice Tarnowa, południowej od linii Lipnicy Murowanej, Myślenic, Kalwarii Zebrzydowskiej aż po Kęty i zachodniej po rzekę Sołę i Przemszę. 

Tak duży teren został przez badaczy podzielony na dwa obejmujące: Krakowiaków Zachodnich i Krakowiaków Wschodnich, co na postawie zasięgu występowania sukmany krakowskiej (białej) i kierezyji (brązowej) z charakterystycznym kołnierzem zwanym suką ustalił Tadeusz Seweryn. 

Oba te regiony posiadają wiele wspólnego co widoczne jest w elementach stroju takich rogatywka czy kaftan męski, ale również wiele cech różnicujących te grupy. Wartym zaznaczania jest wytworzenie się kilku bardzo silnych ośrodków wyznaczających trendy w stroju ludowym takich jak np. w części Zachodniej: Chrzanów, Tyniec, Liszki, Zielonki, Gdów i Dobczyce czy najbardziej charakterystyczne Bronowice, a w części wschodniej: Proszowice, Szczurowa, Brzesko czy Zalipie. 
Każde z tych ośrodków, choć było ich znacznie więcej wykształciło sobie kilka bardzo charakterystycznych elementów, dzięki którym można było odróżnić skąd jest jego właściciel. 

Strój Krakowiaków zachował się stosunkowo długo, noszony powszechnie do lat 20-tych XIX wieku.  W jego miejsce pojawił się "strój krakowski", daleki od tradycyjnych wzorców zwany również strojem sukiennickim, czy krakowskim-sukiennickim. Nobilitowany przez władze państwowe i kościelne szybko osiągnął funkcję stroju narodowego. Damska jego wersja, złożona z gorsetu wyszywanego cekinami, z przymocowanym do ramienia pękiem kolorowych wstążek, spódnicy tybetowej (kwiecistej), zapaski tiulowej czy bawełnianej z naszytymi kolorowymi wstążkami, białej bluzki przetrwała do lat obecnych, choć przez specjalistów jest mocno oponowana. 

 

​
 

Grupa etnograficzna Krakowiaków zamieszkuję rozległy teren, sięgając od północy górnego brzegu rzeki Nidy powyżej Jędrzejowa, od wschodu od rzeki Czarnej po okolice Tarnowa, południowej od linii Lipnicy Murowanej, Myślenic, Kalwarii Zebrzydowskiej aż po Kęty i zachodniej po rzekę Sołę i Przemszę. 

Tak duży teren został przez badaczy podzielony na dwa obejmujące: Krakowiaków Zachodnich i Krakowiaków Wschodnich, co na postawie zasięgu występowania sukmany krakowskiej (białej) i kierezyji (brązowej) z charakterystycznym kołnierzem zwanym suką ustalił Tadeusz Seweryn. 

Oba te regiony posiadają wiele wspólnego co widoczne jest w elementach stroju takich rogatywka czy kaftan męski, ale również wiele cech różnicujących te grupy. Wartym zaznaczania jest wytworzenie się kilku bardzo silnych ośrodków wyznaczających trendy w stroju ludowym takich jak np. w części Zachodniej: Chrzanów, Tyniec, Liszki, Zielonki, Gdów i Dobczyce czy najbardziej charakterystyczne Bronowice, a w części wschodniej: Proszowice, Szczurowa, Brzesko czy Zalipie. 
Każde z tych ośrodków, choć było ich znacznie więcej wykształciło sobie kilka bardzo charakterystycznych elementów, dzięki którym można było odróżnić skąd jest jego właściciel. 

Strój Krakowiaków zachował się stosunkowo długo, noszony powszechnie do lat 20-tych XIX wieku.  W jego miejsce pojawił się "strój krakowski", daleki od tradycyjnych wzorców zwany również strojem sukiennickim, czy krakowskim-sukiennickim. Nobilitowany przez władze państwowe i kościelne szybko osiągnął funkcję stroju narodowego. Damska jego wersja, złożona z gorsetu wyszywanego cekinami, z przymocowanym do ramienia pękiem kolorowych wstążek, spódnicy tybetowej (kwiecistej), zapaski tiulowej czy bawełnianej z naszytymi kolorowymi wstążkami, białej bluzki przetrwała do lat obecnych, choć przez specjalistów jest mocno oponowana. 

 

​
 

Grupa etnograficzna Krakowiaków zamieszkuję rozległy teren, sięgając od północy górnego brzegu rzeki Nidy powyżej Jędrzejowa, od wschodu od rzeki Czarnej po okolice Tarnowa, południowej od linii Lipnicy Murowanej, Myślenic, Kalwarii Zebrzydowskiej aż po Kęty i zachodniej po rzekę Sołę i Przemszę. 

Tak duży teren został przez badaczy podzielony na dwa obejmujące: Krakowiaków Zachodnich i Krakowiaków Wschodnich, co na postawie zasięgu występowania sukmany krakowskiej (białej) i kierezyji (brązowej) z charakterystycznym kołnierzem zwanym suką ustalił Tadeusz Seweryn. 

Oba te regiony posiadają wiele wspólnego co widoczne jest w elementach stroju takich rogatywka czy kaftan męski, ale również wiele cech różnicujących te grupy. Wartym zaznaczania jest wytworzenie się kilku bardzo silnych ośrodków wyznaczających trendy w stroju ludowym takich jak np. w części Zachodniej: Chrzanów, Tyniec, Liszki, Zielonki, Gdów i Dobczyce czy najbardziej charakterystyczne Bronowice, a w części wschodniej: Proszowice, Szczurowa, Brzesko czy Zalipie. 
Każde z tych ośrodków, choć było ich znacznie więcej wykształciło sobie kilka bardzo charakterystycznych elementów, dzięki którym można było odróżnić skąd jest jego właściciel. 

Strój Krakowiaków zachował się stosunkowo długo, noszony powszechnie do lat 20-tych XIX wieku.  W jego miejsce pojawił się "strój krakowski", daleki od tradycyjnych wzorców zwany również strojem sukiennickim, czy krakowskim-sukiennickim. Nobilitowany przez władze państwowe i kościelne szybko osiągnął funkcję stroju narodowego. Damska jego wersja, złożona z gorsetu wyszywanego cekinami, z przymocowanym do ramienia pękiem kolorowych wstążek, spódnicy tybetowej (kwiecistej), zapaski tiulowej czy bawełnianej z naszytymi kolorowymi wstążkami, białej bluzki przetrwała do lat obecnych, choć przez specjalistów jest mocno oponowana. 

 

​
 

stroje ludowe - region krakowski - mapa
stroje ludowe - region krakowski - mapa
stroje ludowe - region krakowski - mapa
stroje ludowe - region krakowski - mapa
stroje ludowe - region krakowski - mapa
  • STROJE LUDOWE

  • REGIONY

    • KRAKOWIACY
    • KRAKOWIACY WSCHODNI
    • -BRZESKO
    • PACANÓW
    • -SZCZUROWA
    • -ZALIPIE
    • KRAKOWIACY ZACHODNI
    • -BOCHNIA
    • -BRONOWICE
    • -GDÓW
    • -GROJEC
    • -LISZKI
    • -MNIKÓW
    • -WIELICZKA
    • LACHY LIMANOWSKIE
    • LACHY SĄDECKIE
    • CIESZYN
    • ROZBARK
    • BESKID ŚLĄSKI
    • ŁĄCKO
    • ORAWA
    • PODHALE
    • SPISZ
    • TOKARNIA (KLISZCZACY)
    • ŻYWIEC
    • POGÓRZANIE
    • POGRANICZE LACHOWSKO-POGÓRZAŃSKIE
    • POGÓRZANIE SĄDECCY
    • BIELSK PODLASKI
    • BISKUPIZNA
    • DOLNY ŚLĄSK
    • KUJAWY
    • LUBLIN
    • ŁEMKOWIE
    • ŁOWICZ
    • KURPIE ZIELONE
    • OPOCZNO
    • PODLASIE
    • SIERADZ
    • WARMIA
    • RZESZÓW
    • SZAMOTUŁY
    • PASTERSKIE (ROBOCZE)
    • STROJE NARODOWE
    • STROJE MIESZCZAŃSKIE
    • STARA WARSZAWA
  • KONSULTACJA ETNOGRAFICZNA

  • JAK ZAMAWIAĆ

  • SKLEP INTERNETOWY

  • O NAS

  • KONTAKT

  • More

    Use tab to navigate through the menu items.
    KRAKOWIACY ZACHODNI
    BRONOWICE
    MNIKÓW
    WIELICZKA
    LACHY
    SĄDECKIE
    LIMANOWSKIE
    SZCZYRZYCKIE
    GROJEC
    BOCHNIA
    GDÓW
    GÓRALE
    BABIA GÓRA
    BESKID ŚLĄSKI
    TOKARNIA (KLISZCZCY)
    ORAWA
    ŁĄCKO
    PODHALE
    ŻYWIEC
    KRAKOWIACY WSCHODNI
    BRZESKO
    ZALIPIE
    SZCZUROWA
    POZOSTAŁE REGIONY
    DOLNY ŚLĄSK
    LUBLIN (KRZCZONÓW)
    KURPIE ZIELONE
    OPOCZNO
    PODLASIE
    ŚLĄSK
    ROZBARK
    CIESZYN
    POGÓRZANIE
    POGRANICZE LACHOWSKO-POGÓRZAŃSKIE
    POGÓRZANIE
    POGÓRZANIE SĄDECCY
    RZESZÓW
    WARMIA
    ŁEMKOWIE
    SIERADZ
    STROJE HISTORYCZNE
    KSIĘSTWO WARSZAWSKIE
    STROJE MIESZCZAŃSKIE
    STARA WARSZAWA
    PASTERSKIE
    STROJE ROBOCZE
    SPISZ
    Wybierz najwygodniejszą dla Ciebie formę kontaktu!

    NAPISZ DO NAS LUB ZADZWOŃ

    Patryk Rutkowski

     +48 698 360 120

     strojludowy@gmail.com

     szafaetnografa@gmail.com

    ​

     

    ​
     

    ​

    Siedziba firmy:

    Szafa ETNOgrafa
    Myślenicka 32-420 Gdów

    Adres do faktury:
    Modrzewiowa 55H/2M
    32-020 Wieliczka

     

    ​

    Top Page